Kształcenie cudzoziemców w języku polskim
---W Polsce na zasadach obowiązujących obywateli polskich mogą się kształcić następujące grupy cudzoziemców:
- cudzoziemcy, którym udzielono zezwolenia na osiedlenie się;
- cudzoziemcy posiadający status uchodźcy nadany w Polsce;
- cudzoziemcy korzystający z ochrony czasowej na terytorium Polski;
- pracownicy migrujący, którzy są obywatelami państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, a także członkowie ich rodzin, jeżeli mieszkają w Polsce;
- cudzoziemcy, którym w Polsce udzielono zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich;
- cudzoziemcy, którym w Polsce udzielono zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w związku z okolicznością, o której mowa w art. 53 ust. 1 pkt 7, 13 i 14 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. 2011 r. Nr 264, poz. 1573 z późn. zm.);
- cudzoziemcy, którym w Polsce udzielono ochrony uzupełniającej;
- obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej i członkowie ich rodzin, posiadający prawo stałego pobytu.
Pozostali cudzoziemcy, nie wymienieni w art. 43 ust. 2, z zastrzeżeniem ust. 5, ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r. poz. 572, z późn. zm.) mogą podejmować i odbywać kształcenie oraz uczestniczyć w badaniach naukowych i pracach rozwojowych na podstawie:
- umów międzynarodowych, na zasadach określonych w tych umowach;
- umów zawieranych z podmiotami zagranicznymi przez uczelnie, na zasadach określonych w tych umowach;
- decyzji ministra szkolnictwa wyższego lub odpowiedniego ministra wskazanego wart. 33 ust. 2 (ministra zdrowia w odniesieniu do uczelni przez niego nadzorowanych);
- decyzji rektora uczelni.
Cudzoziemcy mogą się kształcić w Polsce na następujących warunkach finansowych:
- jako stypendyści strony polskiej – stypendium Rządu Polskiego, wypłacane ze środków Ministerstwa Zdrowia (osoby z udokumentowanym polskim pochodzeniem/narodowości polskiej);
- na zasadach odpłatności;
- bez odpłatności i świadczeń stypendialnych (bez stypendium ministra zdrowia i bez obowiązku uiszczania opłat za kształcenie).
Podstawa prawna
- Ustawa z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz.U. z 2011 r. nr 277, poz. 1634, z późn. zm.)
- Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 2 stycznia 2013 r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów (Dz.U. z 2013 r., poz. 26)
- Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 26 września 2012 r. w sprawie stażu podyplomowego lekarza i lekarza dentysty (Dz.U. z 2012 r., poz. 1082, z późn. zm.)
- Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 30 lipca 2012 r. w sprawie Lekarskiego Egzaminu Końcowego i Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Końcowego (Dz.U. z 2012 r., poz. 903)
- Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 29 czerwca 2009 r. w sprawie zakresu znajomości języka polskiego w mowie i piśmie, niezbędnej do wykonywania zawodu lekarza, lekarza dentysty na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz egzaminu ze znajomości języka polskiego, niezbędnej do wykonywania zawodu lekarza, lekarza dentysty (Dz.U. nr 108, poz. 908)
- Ustawa z dnia 27 lipca 2005 roku Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. z 2012 r., poz. 572, z późn. zm.)
- Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 12 października 2006 r. w sprawie podejmowania i odbywania przez cudzoziemców studiów i szkoleń oraz ich uczestniczenia w badaniach naukowych i pracach rozwojowych (Dz.U. z 2006 r. nr 190, poz. 1406, z późn. zm.)
- Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 1 września 2011 r. w sprawie nostryfikacji dyplomów ukończenia studiów wyższych uzyskanych za granicą (Dz.U. z 2011 r. nr 196, poz. 1168, z późn. zm.)
- Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (Dz.U. z 2007 r. nr 180, poz. 1280, z późn. zm.)
